RES-ocjalizacja (po przerwie wakacyjnej)

W założeniu miała być przerwa wakacyjna, wyszło inaczej. Prawdą jest, że mając dorosłe dzieci i starszych Rodziców, 2 psy, kota i konie, trudno coś w życiu zaplanować. Przekonałam się o tym boleśnie. Sierpień zamiast wylegiwać się pod gruszą „na dowolnie wybranym boku”, spędziłam miotając się pomiędzy szpitalem dla ludzi i szpitalem dla zwierząt, adwokatami w Polsce i adwokatami w Niemczech, pokonując tysiące kilometrów ze wschodu na zachód i z zachodu na wschód. Teraz sytuacja jakby się uspokoiła … i mogę zasiąść do napisania kilku słów, skupiając się tymczasem na naszym/nie naszym nowym domowniku piesku Resie, który wciąż czeka na swoich docelowych państwa.

Prog-RES

Moja serdeczna koleżanka Agnieszka Borkowska (ta która nie che żeby ją nazywać behawiorystką), już kilka razy pytała, kiedy w końcu napiszę, jakim cudownym psem jest Res. Dziś będzie więc o samych pozytywach.

Kryzys czli regRES

Wczoraj padł na nas kryzys. Kot w dramatycznej kondycji psychicznej rozważa zmianę adresu zamieszkania. Mój Mąż podobnie. Mi łzy płyną gęstym strumieniem z obydwu oczu, ale nie z powodu wszechogarniającego smutku (co byłoby uzasadnione, w powyższej sytuacji), ale z powodu alergii, która się niespodziewanie ujawniła. I tylko Res wydaje się w miarę zadowolony, zwłaszcza jak spacerujemy w strugach deszczu i w końcu ma pod dostatkiem wody z każdej strony…

RES(et)

Wczoraj była u nas moja serdeczna koleżanka Agnieszka Borkowska, wysokiej klasy specjalistka od psów, która nie chce żeby nazywać ją behawiorystką. Jak nie to nie, niech będzie wiec znakomitą osobą, z intuicją i ogromną  wiedzą z zakresu behawiorystki, czyli elementami niezbędnymi do pracy z psami. Agnieszka przez lata prowadziła hotel dla psów (https://www.facebook.com/PetsitterAgnieszkaBorkowska), przez jej ręce przewinęło się dziesiątki czworonogów zadowolonych z życia i mniej zadowolonych, z problemami i z traumami. Pomagała i  wyprowadzała na prostą. Do tej jej wiedzy i intuicji mam absolutne zaufanie.

Res – poznajemy się

Minęły kolejne dwa dni i wiemy już o sobie więcej.

Res

Res trafił do nas po śmierci swojego pana. Pan Resa, Janusz Bartoszewicki, był naszym kuzynem. Jego córka Marysia, w żaden sposób nie mogła się psem zająć, szukała więc pilnie nowej rodziny, a przynajmniej tymczasowego domu. Przyjechali z wizytą. Zajda (nasz pies) gościa zaakceptowała, Kot – na wszelki wypadek wyniósł się z domu. Marysia uprzedzała, że pies będzie piszczał i tęsknił, że jest przyzwyczajony do ludzi, że może być ciężko ale od początku wiedzieliśmy, i ona i my, że nie ma wyjścia, i że trzeba podjąć próbę. Następnego dnia Res się do nas sprowadził.