Książka „Saudyjka za kierownicą” Manal Asz-Szarif, to jedna z tych książek, które każdy powinien przeczytać. Nie dlatego, że jest to wybitna literatura – napisana, a może przetłumaczona, jest raczej słabo, ale dlatego że historia opowiedziana przez kobietę, której determinacja doprowadziła do zniesienia zakazu prowadzenia samochodu, przez saudyjskie kobiety, jest bardzo, ale to bardzo ważna, zwłaszcza w dzisiejszym świecie.
O książce Marka Regana Raganowicza, napisano już wszystko, więc i ja dołożę swoje trzy słowa.
‚Cienka czerwona linia’, a może: „Dwie czerwone – jedna od strony rozsądku, a druga od strony szaleństwa. Między nimi jest bardzo duża przestrzeń dla tych, którzy mają wyobraźnię” – ta myśl Krzysztofa Wielickiego, zawarta w jego ostatniej książce, trafiła wprost do mojej duszy, z pominięciem i mózgu, i serca.
Jak się okazuje niektórzy z nas, są wyposażeni przez Matkę Naturę, w unikalny „gen przygody”. Ci którzy mają go w swoim genotypie, książkę Wojtka Lewandowskiego pochłoną jednym tchem, inni … odłożą już po pierwszej stronie.
W dziwny sposób splotły mi się dwie ostatnio przeczytane książki „Potargana w miłości” o Agnieszce Osieckiej i „Sztuka wolności” o Wojtku Kurtyce. Pozornie dwie postacie, z różnych światów, a jednak bardzo podobne – wędrujące własną drogą, w poszukiwaniu wolności i tę wolność traktujące w kategoriach Sztuki.
Genialna. Przekonująca. Zabawna. Naturalna. Spektakl grany od 13 lat, co na zakonczenie (jeszcze ze sceny, ale już poza protokołem), podkreśliła p. Maja Komorowska, jest niecodzienny i fantastyczny. Już sam fakt, że po tylu latach i setkach przedstawień, wciąż grany jest przy pełnej widowni, a publiczność żegna artystów długo bijąc brawo na stojąco, świadczy o czymś niezwykłym co dzieje się i na scenie, i na widowni.
Książkę Wojciecha Jagielskiego „Na wschód od zachodu”, kupiłam w dniu premiery. Wchłonęłabym ją od razu, ale w pewnej chwili zaczęłam ją sobie dawkować. Znacie to uczucie, gdy z obawy że „zaraz się skończy”, zaczynamy „dawkować”. Read the rest of this entry
Dan Brown, jest jednym z moich ulubionych autorów powieści z gatunku „czytadło z najwyższej półki”. Do gatunku zaliczam książki od których trudno się oderwać (to podstawa!), ale przy okazji niosą w sobie COŚ – wiedzę, spostrzeżenia o życiu lub przynajmniej inne spojrzenie na znane tematy. Przede wszystkim jednak, aby powieść w moich oczach mogła być zakwalifikowana do tego elitarnego klubu, musi charakteryzować się żelazną logiką. Nie cierpię wytykać autorom błędów logicznych. Dan Brown w swojej ostatniej książce, broni się znakomicie. Read the rest of this entry
Gdyby każda „dzielnica występku”, była tak łatwo reformowalna, to mam wrażenie, że ludzkość już dawno pozbyłaby się korupcji, tyranii, faszyzmu, nacjonalizmu i wszelkich innych chorób demokracji.
50plus&minus 